Ζούμε στην εποχή της συνδρομής. Θέλεις να δεις ταινίες και σήριαλ ή να ακούσεις μουσική; Θα πληρώσεις. Θέλεις να επεξεργαστείς φωτογραφία και βίντεο; Και εκεί θα πληρώσεις. Θέλεις να αποθηκεύεις τα αρχεία σου στο cloud; Ναι…καλά κατάλαβες, συνδρομή παρακαλώ!
Η μέθοδος αυτή έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής ανάμεσα στις εταιρείες τεχνολογίας, και όπως φαίνεται αυτό είναι κάτι που δεν θα αλλάξει σύντομα. Μάλιστα κατασκευαστές όπως η Sony φαίνεται να μας ετοιμάζουν ακόμη πιο δυσάρεστες εκπλήξεις για το μέλλον!
Σύμφωνα λοιπόν με το Reuters, η Sony σκοπεύει να δημιουργήσει μια συνδρομητική υπηρεσία για τους αισθητήρες εικόνας! Όχι, δεν πρόκειται για λάθος, καλά διαβάσατε, συνδρομή για τους αισθητήρες εικόνας που ενσωματώνονται στις κάμερες!
Αλλά ας δούμε πως ήρθε αυτή η φαινομενικά παράλογη ιδέα στους ιθύνοντες της Sony. Ένα μήνα πριν η Sony παρουσίασε τους πρώτους αισθητήρες με ενσωματωμένη τεχνητή νοημοσύνη. Σύμφωνα με την Sony η λύση αυτή προσφέρει πιο φτηνή και ασφαλή επεξεργασία δεδομένων καθώς και δεν χρειάζεται να στέλνει πληροφορίες στο cloud μιας και η κάμερα θα μπορεί να κάνει όλη την επεξεργασία εσωτερικά. Βέβαια πάντα θα υπάρχει η ανάγκη για επιπλέον επεξεργασία οπότε εκεί δημιουργείται η ανάγκη για μια συνδρομητική υπηρεσία.
Στην αρχή η υπηρεσία αυτή θα απευθύνεται στην βιομηχανία και τους επαγγελματίες γενικότερα. Για παράδειγμα τα δεδομένα μιας κάμερας ασφαλείας θα μπορούν να αναλύονται ώστε να διαπιστώνεται αν οι εργαζόμενοι μιας βιομηχανίας φορούν τον απαραίτητο προστατευτικό εξοπλισμό ή αν χειρίζονται σωστά τα μηχανήματα της δουλειάς.
Αν λειτουργήσει το σύστημα αυτό η Sony θα μπορεί να το χρησιμοποιήσει σε οποιαδήποτε συσκευή χρησιμοποιεί κάμερα και αυτό είναι ένα κακό νέο για τους καταναλωτές. Το συνδρομητικό μοντέλο κερδίζει συνεχώς έδαφος για έναν απλό λόγο. Η one time αγορά δεν είναι αρκετή για να συντηρήσει τις μεγάλες εταιρείες, οι οποίες αναγκαστικά επενδύουν σε servers και στο customer support για να δημιουργήσουν μια σταθερή ροή χρημάτων. Από την άλλη αυτό το σύστημα σκοτώνει αργά αλλά σταθερά την ιδιοκτησία αλλά και τα καλά που αυτή μας προσέφερε εδώ και δεκαετίες. Για παράδειγμα οι συνδρομητικές υπηρεσίες έχουν ευτελίσει την μουσική. Τώρα πια κατεβάζεις ολόκληρες δισκογραφίες, ακούς ένα ή δύο τραγούδια και απλά κάνεις delete στα υπόλοιπα. Κάποτε η μουσική είχε αξία, πλήρωνες για έναν δίσκο ή ακόμη και ένα single και το άκουγες μέχρι να ματώσουν τα αυτιά σου. Η αγορά ενός νέου δίσκου ήταν η αιτία να μαζευτεί όλη η παρέα στο σπίτι και υπήρχε η φυσική επαφή με το προϊόν που το έκανε μοναδικό. Θα μου πείτε ότι ακούγεσαι σαν γέρος…Ε ναι λοιπόν ακούγομαι και είμαι, αλλά αυτό δεν ακυρώνει την γνώμη μου.
Βαδίζουμε προς ένα μέλλον που δεν θα έχουμε τίποτα δικό μας. Το κινητό θα είναι με συμβόλαιο, το αυτοκίνητο με leasing, τα ρούχα που φοράμε με εβδομαδιαίο νοίκι και η φωτογραφική θα μας χρεώνει με το κομμάτι. Αυτό είναι ένα μέλλον στο οποίο η δύναμη έχει φύγει πια από τα χέρια του καταναλωτή και έχει περάσει στις μεγάλες εταιρείες. Δεν πλήρωσες; Κυριολεκτικά δεν θα έχεις σώβρακο να αλλάξεις γιατί θα στο έχει πάρει η εταιρεία από την οποία το νοίκιασες!
Το συνδρομητικό μοντέλο έχει φυσικά και τα καλά του, αλλά θα χρειαστούν αρκετές δικλείδες ασφαλείας για να εξασφαλίσουμε ότι το μέλλον μας δεν θα μοιάζει με ένα δυστοπικό sci fi θρίλερ.